Nad jeziorem Ranco

Gdzie błękit z błękitem... 

Popołudniowe słońce nad Jeziorem Ranco 

Do krainy olbrzymów 

Nad błękitem jeziora w tle czuwa wulkan Mocho Choshuenco 

Parque Funangue - las waldiwijski w masywie Cordón Caulle 

U wrót do lasu ogromna bromelia - Greigia sphaceolata 

Aromatyczne liście laurelii (Laurelia sempervirens) kołysane przez bryzę 

Czerwienieją najstarsze skórzaste liście Persea lingue (lingue) - kuzynki awokado 

Rolniczy krajobraz Lago Ranco 

Na płocie porosty murem 

Jesienne buki południowe Nothofagus obliqua (roble) roztaczają cień nad soczystą trawą pastwisk

Jezioro Ranco jest jak małe morze, tworzy wyraźny mikroklimat. Podczas gdy cała okolica była spowita chmurami, z których sączyła się monotonna mżawka, okolice jeziora witały słońcem i pełnią błękitu. W krystalicznie czystej wodzie odbijają się pobliskie wysokie szczyty Andów, tajemniczy krajobraz zbudowany przez śpiące pod majestatycznymi lodowcami olbrzymy - wulkany Mocho Choshuenco i Puyehue. Ten drugi przypomniał o sobie w czerwcu zasypując całą okolicę chmurami popiołów. Najbardziej ucierpiały obszary po stronie argentyńskiej na czele z największym ośrodkiem sportów zimowych - San Carlos de Bariloche. Ten piękny słoneczny jesienny dzień nie zapowiadał przyszłej katastrofy. Od spokojnej tafli jeziora wieje delikatna bryza głaszcząca korony drzew lasu waldiwijskiego porastających stromo opadające zbocza masywu Cordón Caulle. To niedostępny Parque Futangue, otoczony mozaiką pól i łąk, przedzielonych miedzami, podchodzącą aż nad sam kamienisty brzeg jeziora Ranco. Nad leniwie kroczącymi po pastwiskach krowami królują ogromne buki południowe przebierające się w kolory jesieni. To pełen uroku typowy rolniczy krajobraz regionu chilijskich jezior.