 |
Panorama Cordillera Pelada |
 |
Świetlisty las fitzrojowy |
 |
Trzy tysiące lat zielonej pamięci |
 |
Ogrody wertykalne na pniach fitzroi |
 |
z narastających mchów podbojów |
 |
z wilgoci paprociowych lasów |
 |
z ukrytymi w ciemnej zieleni bromeliami |
 |
z rozświetlonymi kroplami bambusami |
 |
w zabawie promieni z mszanymi pomponami i pajęczynami |
 |
a całość poprzetykana różowymi kwiatami coicopihue - Philesia magellanica |
 |
Wykręcane czasem konary fitzroi |
 |
W świecie wielowiekowych opowieści |
Oprócz urokliwego wybrzeża Reserva Costera Valdiviana oferuje wiele innych przyrodniczych atrakcji. Dla mnie po raz kolejny najważniejsze okazało się znaleźć pośród ogromnych, wiekowych fitzroi. Najwyższe partie Cordillera Pelada, w tym jednym z największych prywatnych obszarów chronionych, porastają lasy tworzone przez te wspaniałe drzewa, mające nierzadko ponad 2 tysiące lat. Ogromne, strzeliste, majestatyczne, o poskręcanych pniach fitzroje są domem dla wielu innych gatunków, często wyjątkowych. Mchy tworzą wielozielone i wypukłe, narastające jakby narośla. Wokół nich wyrastające paprocie budują swój własny miniaturowy las. Gdzieniegdzie bambusy i niskie krzewy zajmują wolne, osłonecznione parcele. Srebrzyste pnie fitzroi kwitną różowymi kwiatami wspinającego się, wszędobylskiego coicopihue. Leżące kawałki i płaty rudej kory sprawiają, że całe runo w tym lesie wygląda miejscami niczym świeżo wypucowany, mahoniowy parkiet. Drzewa opowiadają swoje historie, a wiatr roznosi je pośród gałęzi i niesie do moich uszu szelest, który pragnę zrozumieć. Dzielą się swoimi wielowiekowymi obserwacjami nas. Mam nadzieję, że mimo wszystko teraz nie myślą o nas tylko źle.