Tril Tril - szum znad zatoki

Z zatoki nad zatokę - widok na Tril Tril 

Kolorowym wzgórzem - waldiwijski las Gór Nadbrzeżnych (Cordillera de la Costa)

 w jego zielonym wnętrzu - rodzinne skupiska bromelii - Fascicularia bicolor 

a po słoneczniej stronie - owocujący berberys Berberis microphylla 

i przepełniający powietrze zapachem meli - Amomyrtus meli 

Cienie w kolorowym lesie - plątanina pędów copihue Lapageria rosea 

Kompozycja na ważkę w porostach 

Najmłodsza zieleń krzewów - chaura Gaultheria mucronata 

Obsypany kwieciem Baccharis sp. 

Ciernista zieleń ukryta na skraju lasu - trevo Dasyphyllum diacanthoides 

Ułożone przez wiatr fryzury wybrzeża lub uciekające krzewy 

Przekrój przez fryzurę endemicznego krzewu - yelmo Griselinia jodinifolia 

Wietrzna zatoka, wietrzna plaża, wietrzny las. Tril Tril

Szlakiem nad oceanem właściwie porusza się znad jednej zatoki do kolejnej zatoki, pomiędzy wniesieniami. A każda z nich wydaje się bardziej urokliwa, a im dalej od głównej drogi, też tym bardziej odludna i spokojna. Nad Tril Tril wieje mocno, jak na całym wybrzeżu, aż wiatr ułoży odpowiednie fryzury z nadmorskich krzewów i drzew. Tak stosownie poukładane pnie, konary i gałęzie, jakby wyszły świeżo spod swego ręki twórcy, nadają skalistym brzegom mniej surowy wygląd, tylko pozornie delikatny, prawie pluszowy. Drzewa wybrzeża stale stawiają bierny opór, a pod ich osłoną kwitnie bujne, zielone życie. Wiatr jest tu nieposkromionym demiurgiem. Niesie życiodajną wilgoć i układa wszystko po swojemu. I każdy mu się pokłoni.